Het gebied van de Grote Waard - de Hoekse Waard, het Eiland van Dordrecht en de Biesbos - is daardoor getekend. In 1421 ging dit gebied, Hollands meest welvarende streek, door het geweld van de Sint Elisabethsvloed ten onder; het Pompeï van de Delta.

Hoe het land er toen uitzag en wat er precies is gebeurd blijft in nevelen gehuld.  Maar er zijn wel enkele aanwijzingen wat er zich heeft afgespeeld. Grote vraag is verder waarom het gebied dat nu de Biesbos is nooit weer heroverd.

Willem van der Ham gaat na wat er zich heeft afgespeeld, waarom er na 1421 wel andere gebieden op de zee zijn heroverd. De vele kaarten in het boek tonen hoe het land na 1421 weer stukje bij beetje kon aangroeien. De zwarte bladzijden laten zien dat dit geen gemakkelijk proces was en men steeds op zijn qui vive moest zijn.

De herovering en het behoud van dit land was mensenwerken, van regenten en vorsten, van landmeters en ingenieurs, van molenaars en sluiswachters, van de werklozen van de werkverschaffing en de griendarbeiders.

De Grote Waard, geschiedenis van een Hollands landschap,
Rotterdam 2003, uitgeverij 010.